Jump to content

Հովտաշեն (Արարատի մարզ)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Հովտաշեն (այլ կիրառումներ)
Գյուղ
Հովտաշեն
ԵրկիրՀայաստան Հայաստան
ՄարզԱրարատի
ՀամայնքԱրարատի մարզ
Հիմնադրված է1831 թ.
Մակերես4,08 կմ²
ԲԾՄ827 մ
Պաշտոնական լեզուՀայերեն
Բնակչություն1034[1] մարդ (2011)
Ազգային կազմՀայեր
Ժամային գոտիUTC+4
Հովտաշեն (Արարատի մարզ) (Հայաստան)##
Հովտաշեն (Արարատի մարզ) (Հայաստան)

Հովտաշեն (նախկին անվանումը՝ Մուղամլու), գյուղ Հայաստանի Հանրապետության Արարատի մարզի Արտաշատի տարածաշրջանում, Արտաշատ քաղաքից մոտ 10 կմ հյուսիս-արևմուտք։ Վերանվանվել է Հովտաշեն 1978 թ. հունվարի 25-ին[2]։

Գյուղը հիմնադրվել է 1831 թվականին։ 1930-ական թվականներին գյուղում բնակություն են հաստատել Արևմտյան Հայաստանից եկած ընտանիքներ՝ Սուրմալուի գավառից, Նախիջևանից, Նուխիից։ 1950-ական թվականներին Աբովյանի շրջանի Հացավան և այլ գյուղերից, ինչպես նաև Մարտունու շրջանի գյուղերից եկածներ։ 1970-ական թվականներին Վայքի շրջանից՝ հիմնականում Խնձորուտից։ Գյուղը նախկինւմ անվանվել է Մուղան։

Գյուղն ընկած է Հրազդան գետի ձախ ափին՝ Արարատյան հարթավայրում։ Ծովի մակարդակից ունի 827 մ բարձրության։

Կլիման բարեխառն է։ Ձմեռները սկսվում են դեկտեմբերի կեսերին, հունվարյան միջին ջերմաստիճանը տատանվում է -3-ից -3,5 °C։ Ամառը տևական է՝ մայիսից մինչև հոկտեմբեր, օդի միջին ամսական ջերմությունը հասնում է 24-ից 26 °C, իսկ առավելագույնը՝ 42 °C։ Հաճախ լինում են խորշակներ, որոնք զգալի վնաս են հասցնում գյուղատնտեսությանը։ Մթնոլորտային տարեկան տեղումների քանակը 250-300 մմ է։ Ագրոկլիմայական տեսակետից համայնքն ընկած է ոռոգման գոտում։

Բնակչություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ըստ Հայաստանի 2011 թ. մարդահամարի արդյունքների՝ Հովտաշենի մշտական բնակչությունը կազմել է 1034, առկա բնակչությունը՝ 970 մարդ[1]։ Մինչև 1918 թ. եղել է հիմնականում ադրբեջանաբնակ, այնուհետ ունեցել խառը հայ-ադրբեջանական բնակչություն[3]։ 1940-ական թվականների վերջից հայաբնակ է։

Հովտաշենի բնակչության փոփոխությունը ժամանակի ընթացքում՝ ստորև[4].

Տարի 1831 1873 1897 1926 1939 1959 1970 1979 1989 2001 2004 2011
Բնակիչ 295 388[3] 392 282 391 771 1017 995 1069[5] 1202 1113 1034[1]

Տնտեսություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գյուղն ունի 300 տնտեսություն, մշակույթի տուն, դպրոց, գրադարան, բուժկետ, մանկապարտեզ։ Գյուղում տեղադրված է անհայտ զինվորի հուշարձանը։

Համայնքի տնտեսության մասնագիտացման ճյուղը գյուղատնտեսությունն է, համախառն բերքի մեծ մասը տալիս է բուսաբուծությունը։ Գյուղատնտեսական նշանակության հողերը կազմում են շուրջ 283.71 հա։ Գյուղատնտեսական հողահանդակները ոռոգվում են, դրանք զբաղեցնում են ողջ մակերեսի 69%։ Համայնքի հողերի 40.9% օգտագործվում է որպես վարելահողեր՝ զբաղեցնելով մոտ 166.88 հա։ Պտղատու և խաղողի այգիները կազմում են համապատասխանաբար 12.76 հա և 4.30 հա։ Զբաղվում են այգեգործությամբ, խաղողագործությամբ, դաշտավարությամբ, բանջարաբուծությամբ։ Մշակում են ջերմասեր բանջարաբոստանային կուլտուրաներ, պտուղներ։ Զբաղվում են նաև կաթնամսատու անասնապահությամբ։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 1,2 2011 թ Հայաստանի մարդահամարի արդյունքները
  2. «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ. 3, էջ 447
  3. 3,0 3,1 Զավեն Կորկոտյան, «Խորհրդային Հայաստանի բնակչությունը վերջին հարյուրամյակում (1831-1931)»
  4. «Հայաստանի հանրապետության բնակավայրերի բառարան, էջ 123» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2014 թ․ սեպտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2015 Մարտի 27-ին.
  5. «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ. 5, էջ 759

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]